"Ik werk nu met een grote diversiteit aan collega’s en bewoners worden een beetje familie"

Bij Amstelring krijgen mensen die geen zorgdiploma hebben de kans om toch te werken in de zorgsector. Rens kwam, na enkele omzwervingen als biologieleraar, fietskoerier en een studie Humanistiek, via een ‘blijmakers’ advertentie terecht bij Amstelring.

“Ik deed al wat vrijwilligerswerk in de zorg en daar werd ik sowieso al blij van. Toen ik de advertentie zag voor persoonlijk ondersteuner heb ik meteen gesolliciteerd. Ik wil graag onderdeel zijn van het oplossen van de tekorten in de zorg en de druk op de samenleving die dit met zich meebrengt. Bij Amstelring kreeg ik de kans om zonder lang opleidingstraject vrijwel direct in de praktijk bezig te zijn.”

Rens ging aan de slag als persoonlijk ondersteuner en volgde tegelijkertijd in 12 weken de opleiding. “Mijn taken bestaan voor het grootste deel uit het organiseren van een zinvolle dagbesteding voor de bewoners. Dat kan zijn een wandeling in de buurt, een spelletje doen of een fijn gesprek voeren. Maar ook een ritje met de tram naar het Rijksmuseum doen we gewoon. Al onze activiteiten zijn gericht op het bevorderen en zo lang mogelijk behouden van de zelfredzaamheid van bewoners. Daar betrekken we ook familieleden of andere naasten van de bewoners bij. Zo’n bezoek aan het Rijksmuseum én het ritje met de tram brengen herinneringen naar boven en dat is fijn om te zien.”

De teams bij De Nieuwe Sint Jacob bestaan deels uit zorgprofessionals en deels uit persoonlijk ondersteuners zonder zorgachtergrond. In het begin was dat van beide kanten best even zoeken.

Rens: “Na een poosje ben je op elkaar ingespeeld en weet je van elkaar wat je van de ander mag verwachten. Dat werkt heel goed in de praktijk. De zorgprofessionals merken aan de bewoners dat ze minder ‘echte’ zorg nodig hebben, doordat ze beter in hun vel zitten. Het zorgt voor een andere kijk op hoe je met mensen kunt omgaan in de zorg. Het maakt de zorg wat mij betreft breder en diverser. Als persoonlijk ondersteuner leer ik van de zorgprofessionals bijvoorbeeld dat rust en regelmaat heel belangrijk is. Ik moet dus een bewoner bij wijze van spreken niet tot 15.00 uur in de middag op bed laten liggen, ook al vraagt hij of zij daar om.”

Naast zijn werk als persoonlijk ondersteuner is Rens buddy van nieuwe collega’s. “Toen ik begon was alles nieuw: de afdeling, de bewoners, de collega’s. Dan moet je in korte tijd veel zelf ontdekken.” Een aantal mensen dat gelijk met Rens is begonnen als persoonlijk ondersteuner, zijn in de loop van de tijd vervolgopleidingen gaan doen en doorgestroomd. Er is daarom een nieuwe wervingscampagne gestart en daar zijn enthousiaste nieuwe collega’s op afgekomen.

“Ik heb zelf één collega die ik als buddy een-op-een begeleid. Met hem heb ik elke 2 weken een gesprek, maar we werken lang niet altijd samen omdat we verschillende werktijden hebben. Daarnaast vind ik het fijn om, samen met mijn andere collega’s, op de werkvloer de andere nieuwe persoonlijk ondersteuners te begeleiden. Dat doe je gaandeweg de werkdag. Uit ervaring weet ik welke uitdagingen er zijn en daar help je hen dan zo goed mogelijk bij.”

Rens heeft lange tijd gewerkt als commercieel adviseur op het gebied van medicijnontwikkeling. Hij was daar op een goed moment helemaal klaar mee, maar wilde wel iets in de zorg blijven doen. Een lange opleiding om van nul af aan te groeien tot zorgprofessional zag hij niet zitten. Hij ontdekte dat bij Amstelring ook mensen zonder zorgdiploma zeer welkom zijn.

Rens ervaart zijn huidige werk als bijzonder zinvol, zowel voor zichzelf als voor de mensen met wie hij werkt. “In het academische werkveld zat ik in een enorme bubbel. Nu werk ik met een grote diversiteit aan collega’s en worden bewoners een beetje familie van je. Ik sta ook niet meer de hele dag “aan”, zoals vroeger. Als mijn werkdag er om 15.30 uur op zit, draag ik het over aan het avondteam. Zorgen mee naar huis nemen in je hoofd heeft weinig zin, want op mijn volgende werkdag 3 dagen later kunnen dingen weer heel anders zijn. Ik ben blij dat ik deze bewuste keuze heb gemaakt en de laatste 10 jaar van mijn werkzame leven zinvol kan invullen!”