wijk-
verpleegkundige Marieke

“Ik werk in 2 verschillende teams, dus die dagen zien er ook anders uit. Op de dagen dat ik voor het wijkteam in Uithoorn werk (team ‘Posthoorn’), beginnen we de dag altijd met z’n allen op kantoor. Het is belangrijk om even met het team samen te zijn, koffie of thee te drinken en te bespreken wat de dag gaat brengen. Zijn er onduidelijkheden of vragen? Daarna gaan we allemaal onze eigen route lopen. We hebben ook leerlingen en stagiaires die meelopen en die we begeleiden, dat vind ik erg leuk om te doen.”

 “Gedurende de dag houden we contact met collega’s als dat nodig is, soms zijn er vragen die meteen beantwoordt moeten worden, of is er hulp nodig. Na onze rondes hebben we altijd even contact om de dag na te bespreken. Collegialiteit hebben we hoog in het vaandel, dus dit contact is erg belangrijk. We lunchen ook vaak samen."

“Is de route klaar, dan ga ik naar kantoor om aan andere taken te werken, zoals huisartsen bellen of bestellingen doen. Ik begeleid de stagiaires en ben ook de mentor van ons team, dus teamleden kunnen bij mij terecht met vragen of zorgen. Zo is m’n dag al snel gevuld.” 

“Mijn dagen voor het specialistisch technisch achterwachtteam zijn heel anders. Dit team voert technisch specialistische zorg uit, dat kan van alles zijn. Van wondverzorging of infusen inbrengen voor euthanasie tot antibiotica wisselen of het opstarten van palliatieve sedaties. We ondersteunen de wijkteams en willen dat zij deze zorg zoveel mogelijk zelf uitvoeren, maar niet elk wijkteam is al bekwaam in dit soort handelingen. Zij benaderen dan het buurtteam. We willen immers dat alle partijen in de wijk samenwerken. In Uithoorn hebben we 4 buurtteams die met elkaar in een app-groep zitten om de samenwerking op te zoeken. Kan het buurtteam deze zorg ook niet verlenen, dan komt het specialistisch technisch team.”

“We geven trainingen aan het wijkteam en blijven dat doen tot het team zelf bekwaam is. Daar word ik heel enthousiast van, het werk is zo divers. Mensen denken dat we mensen wassen, aankleden en steunkousen aantrekken, maar er is zoveel meer. Vanuit het specialistische team geven we trainingen over allerlei onderwerpen, ook op inschrijving. Van onderwerpen als palliatieve sedatie en reanimatie tot klinisch redeneren. Samen met een collega doe ik de coördinatie hiervoor, we regelen alle administratie.”

“Daarnaast werken we aan een hoger doel, namelijk om de specialistisch technische zorg uit het ziekenhuis te krijgen, en meer naar huis te verplaatsen. Veel van deze zorg, zoals bepaalde injecties en antibiotica toedienen, kan gewoon thuis. Dat doen we dus ook steeds meer. Het maakt de zorg die we verlenen nog diverser, leuker en afwisselender. In die zin is Amstelring ook een goede werkgever, waar ze openstaan voor mensen die willen doorleren en zich willen ontwikkelen. Er zijn zoveel mogelijkheden.”

“Na een opleiding mbo Verpleegkunde en de verkorte hbo-opleiding, ging ik in de wijk werken. Ik volgde nog allerlei opleidingen en specialiseerde me in massage. Ik zette mijn eigen bedrijf op en kon dit werk goed combineren met de wijkzorg, daar had ik een vast rooster. Tien jaar ging die combinatie goed. Toen ik kinderen kreeg, nam ik afscheid in de wijkzorg en richtte ik me vooral op mijn eigen bedrijf. Toen het Covid-virus kwam werd het wel moeilijk om een opleidingscentrum voor massage op gang te houden, dus nam ik contact op met Amstelring. Ik kon zo weer aan de slag en dat bevalt uitstekend. Ik zag mijn oude collega’s weer, het voelde echt een beetje als thuiskomen.”

“Ik vind mijn werk erg leuk omdat het heel persoonlijk is. Je bouwt in de wijkteams echt een band op met mensen. Je leert ze kennen en weet hoe je de beste en passende zorg kunt aanbieden. Zijn er problemen, dan kun je inspringen. Je kent de familie en weet wat er nodig is. Bij het specialistisch technische zorgteam bouw je ook een band op, maar op een andere manier. Je brengt expertise en begeleid collega’s in trainingen. Je ziet je collega’s groeien, dat vind ik ontzettend leuk. Je ziet ze op de dag dat ze voor het eerst een handeling moeten doen en gespannen zijn, tot het moment waarop ze zelfvertrouwen hebben en bekwaam zijn. Die kennis overbrengen en zo zorgen voor een betere zorg voor cliënten, dat vind ik ontzettend leuk.”

“Ik werk 40 uur per week, maar het werk is nooit klaar. Als ik op een werkdag op tijd stop, dan is de dag geslaagd! Of als ik een collega ergens mee kan helpen. Als er goede ontwikkelingen worden gemaakt in projecten die lopen, dan vind ik dat ook wel een hoogtepunt. Zo zijn we telkens weer een stapje dichterbij om de technisch specialistische zorg thuis te krijgen, dat geeft voldoening. Ik heb daarnaast ook wel een zakelijke houding, dus ik wil ook dat Amstelring goed op de kaart wordt gezet.”

“Dit werk zorgt ook voor bijzondere en mooie momenten. Bijvoorbeeld als je bij een cliënt palliatieve sedatie hebt toegepast. Als alles in het proces goed is verlopen en we kijken terug op een goede samenwerking met de arts, dan zijn dat mooie momenten.”