Zij-instromer Shirley: "Hier ben ik thuis. Ik hoor hier, in de zorg”

Shirley Cairo, verzorgende IG bij Bornholm (Hoofddorp)

Shirley Cairo werkte 20 jaar op een financiële administratie, daarna was ze een poosje gastouder. In 2020 ontdekte ze het werken in de zorg en begon aan de opleiding voor helpende; precies aan het begin van de coronatijd. "Dat was best heftig", herinnert Shirley zich die tijd. Maar toen haar begeleider bij Bornholm haar na een tijdje vroeg hoe ze het vond, antwoordde ze: "Ik ben thuis! Dit ben ik."

Shirley houdt niet van half werk en deed bij haar opleiding het keuzedeel 'Medicatie'. Nadat ze haar diploma Helpende had gehaald, kreeg ze de vraag of ze misschien door wilde gaan voor Verzorgende IG. "Ik moest daar even over nadenken en besprak het met mijn kinderen. Snel daarna dacht ik "waarom niet?". Wel gaf ik aan dat ik deze tweede opleiding niet meer wilde doen via een leerlingsalaris. Tot mijn grote verrassing kreeg ik toen direct een vaste aanstelling bij Amstelring aangeboden."

Eind 2023 had Shirley haar diploma Verzorgende IG op zak. Het laatste halfjaar van haar opleiding heeft ze gewerkt op de somatische afdeling waar ze het enorm naar haar zin had. Ze is er direct na haar opleiding blijven werken.

Respect en humor

Veel voldoening haalt Shirley uit haar werk als ze "s morgens bewoners gaat wekken. "Als iemand een beetje sip of verdrietig is, geef ik hem of haar extra aandacht en probeer met praten en een beetje humor diegene wat op te vrolijken. Het is belangrijk dat iemand de dag goed start. Het komt wel eens voor dat een bewoner niet uit bed wil. Dat respecteren we altijd. Na een poosje kom ik dan terug om te vragen of hij of zij nu wel uit bed wil. Als iemand dan tegen me zegt "jíj mag me uit bed halen", voel ik me gelukkig en is mijn dag weer helemaal goed. De manier waarop je iemand benadert is heel belangrijk."

Bijspringen op een andere afdeling

"Ik werk graag met bewoners met somatische klachten. Ze zijn nog voor een deel zelfredzaam en dat willen we zo lang mogelijk helpen vasthouden. We eten samen met de bewoners, doen spelletjes, gaan een stukje wandelen en organiseren zelfs een barbecue compleet met live muziek."

Shirley werkt dan wel op de somatische afdeling, maar daar is ze niet altijd te vinden. "Vanochtend vroeg een collega aan iemand anders waar ik was. Ze kreeg als antwoord "Speedy Gonzales is op een andere afdeling", haha. Tja, ik loop af en toe van hot naar her; als ik zie dat ik op een andere afdeling even kan bijspringen, doe ik dat gewoon."

Lastige én mooie momenten

Lastig vindt Shirley vooral als ze bij een bewoner iets niet gedaan kan krijgen en het contact stroef verloopt. "Dan ga ik die persoon goed observeren en probeer ik er achter te komen hoe ik hem of haar het beste kan helpen. Soms ontdek ik iets waarmee ik de bewoner wel blij kan maken, door vragen te stellen aan familieleden."

De afspraak voor dit interview moest een dag worden uitgesteld door een plotseling overlijden van een bewoner. Ook dát tekent Shirley. "Wij doen een overledene altijd met de hele afdeling uitgeleide in de gang. Daar zijn alle bewoners en collega"s bij die er op dat moment zijn."

Bij dit plotselinge overlijden heeft Shirley de voordracht voor haar rekening genomen, hoewel ze wel emotioneel werd. De zoon hield ook een toespraak en was begrijpelijkerwijs ook emotioneel. "Ik liet hem merken dat dat oké is. Bij Bornholm mag iedereen zijn emoties laten zien."

Werken in de zorg: doe het met je hart

"Als je niet met je hart kunt verzorgen, moet je niet de zorg in gaan. Maar anders: doe het! Ik kan het iedereen aanbevelen. Elke dag ga ik met een gerust gevoel naar huis. Ik heb de bewoners de zorg en aandacht kunnen geven die ze nodig hadden, ik heb een goede overdracht gedaan aan mijn collegas en ik heb een lach op het gezicht getoverd van een bewoner die het even moeilijk had."

Lees de verhalen van andere verzorgenden IG

Zij-instromer Shirley: "Hier ben ik thuis. Ik hoor hier, in de zorg”

Shiley Cairo, verzorgende IG

Shirley ontdekte in 2020 het werken in de zorg en begon aan de opleiding voor helpende. Precies aan het begin van de coronatijd, dat was best heftig. Maar toen haar begeleider haar na een tijdje vroeg hoe ze het vond, antwoordde ze: "Ik ben thuis! Dit ben ik." Inmiddels heeft ze ook haar diploma Verzorgende IG en werkt ze op de somatische afdeling bij Bornholm.

Lees verder

Haidy brengt de Indonesische keuken naar Jatopa

Haidy Sandel, persoonlijk woonbegeleider

Haidy’s werk als persoonlijk woonbegeleider draait veel om koken, iets waar ze dol op is. Het ruikt bij Jatopa regelmatig naar heerlijke Indonesische gerechten, mede dankzij de Indonesische bewoners. Want die gerechten maakt Haidy niet alleen, maar met hulp van de bewoners en hun families.

Lees verder

Als verzorgende IG is Louise helemaal op haar plek

Louise Lutumba, verzorgende IG

Louise kwam begin jaren ‘90 vanuit Congo naar Nederland, hier moest ze alles opnieuw leren. Ze vertelt hoe ze haar weg heeft gevonden en helemaal op haar plek is als verzorgende IG op een PG-afdeling: 'Soms bouw je echt een goede band op met bewoners. Het kan geestelijk wel zwaar zijn, maar ik heb er ook veel plezier in.'

Lees verder

De dansende zuster van Noordhollandstraat

Loissy Yeboako, verzorgende IG

Muziek staat centraal als Loissy aan het werk is. De verzorgende IG zorgt er altijd voor dat de sfeer goed is op de afdeling. 'Elke middag als ik werk zetten we de muziek aan. Nederlandse muziek, dat heb ik op mijn werk leren kennen. 'De ‘dansende zuster’, zo noemen ze me.'

Lees verder

Nachtdiensten passen goed bij nachtvlinder Latifa

Latifa Amajjout, persoonlijk woonbegeleider

Al 17 jaar werkt Latifa in de nacht. Haar werk bij Wolbrantskerkweg past bij haar, en het team waarin ze werkt is hecht. 'Ik ben een echte nachtvlinder. Familie en flexers op het werk vragen me altijd hoe ik zo vrolijk kan zijn na een nachtdienst.'

Lees verder

"Hard werken, maar we lachen wat af"

Kim Jagerman, verzorgende IG

Als jonge vrouw van bijna 20 rolt Kim min of meer toevallig de zorg in, zonder eigenlijk ambitie in die richting te hebben. Inmiddels is ze met haar 38 jaar praktisch een oudgediende in verpleeghuis De Venser in Amsterdam Zuidoost: 'Ik heb er alle etages al wel gehad. Iedereen bij De Venser kent mij.’

Lees verder

Alle verhalen