“Je kunt mensen gelukkig maken met de kleinste dingen”

Skylar Bomhof, leerling verpleegkundige bij Bornholm (Hoofddorp)
Skylar Bomhof, verpleegkundige in opleiding bij Bornholm (Hoofddorp)
Ze is altijd een zorgzaam type geweest. Misschien komt dat doordat Skylar, door de vroege scheiding van haar ouders, zich al jong verantwoordelijk voelde voor haar broertje. Ze zit in haar vierde jaar van de mbo-opleiding verpleegkunde en heeft al veel ervaring opgedaan tijdens haar stages. “Toen ik in mijn derde jaar de kans kreeg om stage te lopen op de revalidatieafdeling bij Bornholm, werd ik meteen enthousiast.”
Ze heeft het bij Bornholm zó naar haar zin, dat ze zelfs in haar laatste studiejaar hier blijft. “Ik ben heel blij dat ik gekozen heb voor de revalidatie-afdeling. Er komen steeds andere cliënten met andere ziektebeelden en daar leer ik superveel van. Ik verdiep me er steeds meer in en leer daardoor hoe ik het beste om kan gaan met bepaalde ziektebeelden. Vaak voelen mensen in de revalidatie zich eenzaam. Ik houd ervan om met cliënten het gesprek te voeren. Als je mensen goed leert kennen, kun je ze goed helpen. Ik kom na een dienst altijd tevreden thuis, omdat ik weet dat ik cliënten – soms met de kleinste dingen – weer een stukje gelukkiger heb gemaakt.”

Gegroeid als persoon

De werkzaamheden van Skylar zijn heel divers. Het varieert van ochtendzorg, toedienen van medicatie, administratie bij opnames en ontslagen, controles doen en diverse verpleegtechnische handelingen. “Je hebt hier ook te maken met heel veel verschillende wonden. Heel interessant vind ik dat. Ik leer daardoor met steeds weer nieuwe wondmaterialen werken. Op school leer je veel theorie en dat is zeker nodig, maar op de vloer maak je het allemaal echt mee!”
Skylar heeft al veel geleerd in de afgelopen 3 jaar, zoals verpleegtechnische handelingen, administratieve taken en professionele kwaliteit. “Maar bovenal ben ik heel erg gegroeid als persoon.”

Leerdoelen

Voor dit studiejaar heeft ze nog wel wat leerdoelen voor zichzelf: nóg meer verpleegtechnische handelingen leren, coördinerende taken op zich nemen en blijven werken aan haar professionele kwaliteit en communicatie met de zorgvragers.
“Soms vind ik het nog lastig om mijn grenzen aan te geven. Wel heb ik het afgelopen jaar geleerd om, als het echt niet lukt, de hulp in te roepen van een collega. Dat geeft heel veel rust en daardoor lukt het me ook steeds beter om de ‘lastige’ cliënt zelf aan te spreken.”

Serieus genomen door collega's

Natuurlijk is Skylar nog niet uitgeleerd en mag ze nog niet alles zelfstandig doen. “Ik krijg hier echt de beste begeleiding die ik me wensen kan. Mijn praktijkopleider denkt goed met me mee, ook als het thuis even niet lekker gaat. Bij mijn werkbegeleider kan ik terecht voor vragen over mijn schoolopdrachten, maar natuurlijk ook bij de handelingen die ik mag uitvoeren bij de cliënten. Ook mijn collega’s ondersteunen me hierbij. Ze betrekken me overal bij en vragen regelmatig naar wat ik nog wil leren. In de vakantie werk ik enkele dagen in de week als uitzendkracht, maar zelfs tijdens mijn stage voelde ik me echt wel hun collega.”

Lees de verhalen van andere verpleegkundigen

"Je kunt iemand gelukkig maken met de kleinste dingen"

Skylar zit in haar vierde jaar van de mbo-opleiding verpleegkunde en heeft al veel ervaring opgedaan tijdens haar stages. "Toen ik in mijn derde jaar de kans kreeg om stage te lopen op de revalidatieafdeling bij Bornholm, werd ik meteen enthousiast. Ik ben heel blij dat ik gekozen heb voor de revalidatie-afdeling. Er komen steeds andere cliënten met andere ziektebeelden en daar leer ik superveel van."

Een aangenaam leven en kwalitatief bestaan bieden

Patrick werkt op de Huntington-afdeling, waar alle kennis en expertise aanwezig is over de ziekte van Huntington. 'We willen kwetsbare mensen met deze ziekte een aangenaam leven en kwalitatief bestaan bieden in de verschillende fasen van de ziekte. Want ieder mens is uniek, elke Huntington-patiënt is anders.'

Het CVA-revalidatieteam van Leo Polak

Wie na een beroerte (CVA) zorg en behandeling nodig heeft, vindt in het Leo Polak professionele revalidatie. Bianca Kroon is verpleegkundige op de afdeling CVA-revalidatie en Sandra Smiesing is verzorgende IG. Ze vertellen over hun werk: ‘In dit werk gaat het echt ergens om. Elke cliënt geeft voldoening.’

Alleen nog maar vooruit

Geboren in Pakistan, getogen in Griekenland, in Nederland in ontwikkeling. Zo ziet Raza (29) zijn leven in een notendop. Hij raakte veel kwijt en voelde zich vaak eenzaam. Maar dat motiveerde hem ook. ‘Als je alles achter je laat, kun je alleen nog maar vooruit.’

Werken als coördinerend verpleegkundige

Hank had een hele andere carrière voor ogen, maar besloot zijn hart te volgen. ‘Op deze afdeling kan ik mijn ei kwijt.’

"Ik ben een doener: precies waarom de zorg me zo aantrekt"

Toen Petra Lamers 35 jaar geleden ging werken, zocht ze in eerste instantie een baan in de techniek. Dat was destijds echter niet mogelijk en er bleven 2 mogelijkheden over: een kantoorbaan of een baan in de zorg.

Blijf op de hoogte van de nieuwste vacatures

Meld je aan en ontvang ze als eerste in je mailbox.